From the Netherlands to the Nedlands
Door: Max van Druenen
Blijf op de hoogte en volg Max
02 November 2015 | Australië, Perth
Hallo mensjes, daar ben ik weer hoor.
Toen ik begon met het schrijven van dit verslagje had ik hoofdpijn van ziek zijn en op het moment dat ik hem afschrijf heb ik hoofdpijn van een avondje stappen. Wees daarom niet te streng op mijn spelling.
Het is weer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb, maar gelukkig heeft jullie lange wachten toch nog iets opgeleverd. De reden hiervoor is dat er (met uitzondering van afgelopen week) vrij weinig gebeurd is. Ik ben gewoon lekker mijn gangetje gegaan op het werk en in het weekend ging ik voornamelijk naar het strand.
Maar afgelopen dinsdag kwam er een einde aan die sleur. We kregen een brief van de huiseigenaar waarin stond dat hij het huis wilde slopen en er twee nieuwe voor in de plaats wou zetten en dat we daarom de volgende dinsdag het huis uit moeten zijn. Dit maakte de sfeer van het huis natuurlijk alles behalve plezant. Vooral voor het Duitse koppel dat in het huis woont, want het is vrij lastig om op zo’n korte termijn een woning te vinden dat ook koppels toelaat. Gelukkig ben ik geen koppel en is huizen vinden een stuk makkelijker. Na een half uurtje op de Australische ‘marktplaats’ te zitten mocht ik in het weekend een paar huizen bezichtigen.
De volgende zaterdag had ik het dus heel druk. Naast alle bezichtigingen moest ik ook nog een cape voor mijn Halloween kostuum regelen. Dit wou ik eigenlijk de vrijdag doen, maar omdat ik toen ziek was heb ik dat niet kunnen doen.
De zaterdag begon dus al heel vroeg in de ochtend. De regen van afgelopen nacht had kortsluiting veroorzaakt en vrijwel alle stopcontacten werkten niet. De lampen deden het nog wel. Dit was vrij onhandig omdat ik nog op moest zoeken hoe ik bij de adressen van de bezichtigingen moest komen. Gelukkig vond ik uit dat de magnetron nog wel werkte. Deze heb ik uit het stopcontact gehaald en met verlengsnoeren heb ik de koelkast en de wifi router stroom gegeven. Toen ik terugkwam van mijn eerste bezichtiging hadden mijn huisgenoten verlengsnoeren door het hele huis gelegd en het zag er echt niet uit. Gelukkig was ik meteen het huis weer uit, want ik moest naar de stofwinkel om een cape te kopen voor mijn kostuum. Het was meer dan een uur fietsen naar deze winkel, maar ik had dan ook een prachtige cape. Ik had vooral deze winkel gekozen omdat deze dicht bij ‘Heirrissons island’ was. Dit is een eiland waar wilde kangoeroes leven! Nou ja…. Echt wild kun je ze niet noemen omdat het eiland midden in de stad is en ze opgegroeid zijn met mensen die ze willen aaien of foto’s willen nemen. Na een half uur zoeken had is ze eindelijk gevonden. Ze lagen eigenlijk gewoon een beetje te chillen in de schaduw en voerden weinig uit. Als een bang kind ben ik langzaam dichterbij gekomen. Per stap een nieuwe foto genomen in de angst dat hij weg zou rennen of mij aan zou vallen. Gelukkig gebeurde dat niet en bleven ze gewoon liggen, zelfs terwijl ik ze aaide. Hartstikke leuk!
Na een veel te late lunch heb ik dus nog twee andere huizen bezichtigd de buurt Nedlands. De eerste van die twee is uiteindelijk het huis waarbij ik ingetrokken ben. Dan weten jullie ook welke dat is.
Toen ik weer terug was van de bezichtigingen werkte de internet niet meer. Dit keer niet door de stroom, maar waarschijnlijk doordat het abonnement al opgezegd was. Dit is natuurlijk lastig omdat deze generatie vrijwel niet kan leven zonder internet. Gelukkig had ik nog een pizza liggen en heb ik die maar gegeten. Daarna heb ik een Halloween feestje gehad in de stad. Ik was verkleed als superman. Want er is natuurlijk niets zo super als ik (en ik had toevallig zo’n shirt bij me). Foto zal ik bij mijn verslag voegen.
Doordat ik een beetje in het ritme van werken zit werd ik vroeg in de ochtend wakker. Dat is iets wat je over het algemeen niet wil naar een avond stappen. Daarom ben ik ook weer verder gaan slapen. (wow, wat een avontuur)
Uiteindelijk was ik dus klaar om te verhuizen naar mijn nieuwe adres in Nedlands. Alleen vlak voordat ik wou vertrekken kreeg ik een bericht dat er niemand thuis was tot 21:00. Ineens had ik dus een hele dag te besteden. Deze dag ben ik naar ‘Kings park’ gegaan. Dit is een van Perth’s grootste toeristenattracties. Zoals de naam al doet vermoeden is dit inderdaad een park. Dit park is alleen zo groot dat ik niet alle delen heb gezien en nog een andere keer terug moet komen. Ik was vooral naar de botanische tuin geweest. Het was vooral veel gras waar iedereen op lag te chillen. Het gedeelte botanische tuin was niet zo groot en op veel plekken vroeg ik me af of de planten er zo uit horen te zien of dat er te weinig regen is gevallen de afgelopen dagen. In ieder geval was de botanische tuin niet zo overweldigend, maar naast de tuin was een verhoogd looppad waarbij je een prachtig uitzicht kreeg over de stad en de rivier. Hier zal ik ook wat foto’s van bijvoegen.
Toen ik weer terug thuis was zag ik dat de huisbaas vertrokken was, ondanks dat hij gezegd had dat hij eigenlijk twee dagen later zou vertrekken. Waarschijnlijk deed hij dit omdat hij de borg nog niet terugbetaald had. Die ben ik dus waarschijnlijk kwijt. De avond was nog maar net begonnen en ik was dus alleen in het huis omdat het Duitse koppel aan het werken was. En ik had geen internet. Daarom heb ik gedaan wat iedereen dan zou doen: Assepoester 3 kijken. Deze stond toevallig nog op mijn laptop en die had ik nog niet gezien. Toen de film bijna was afgelopen kwam het Duitse koppel terug en boden ze me aan een lift te geven naar mijn nieuwe adres. Dat was wel fijn, want anders had ik zelf meerdere keren met de bus moeten gaan voordat ik al mijn spullen daar had.
Nu woon ik dus op een nieuw adres in Nedlands. Het is een vrij groot appartement dat ik deel met drie anderen. Één daarvan doet nu een PhD in Thailand dus eigenlijk deel ik het met twee anderen. In een minuut lopen ben je bij een 24/7 supermarkt, wat ook wel handig is. Ook hoef ik nu maar tien minuten naar school te fietsen in plaats van een half uur. Ja, dit gaat wel goed komen.
Hopelijk hebben jullie genoten van dit stukje tekst. Zo niet, dan maakt me dat echt niets uit.
Cheers!
Toen ik begon met het schrijven van dit verslagje had ik hoofdpijn van ziek zijn en op het moment dat ik hem afschrijf heb ik hoofdpijn van een avondje stappen. Wees daarom niet te streng op mijn spelling.
Het is weer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb, maar gelukkig heeft jullie lange wachten toch nog iets opgeleverd. De reden hiervoor is dat er (met uitzondering van afgelopen week) vrij weinig gebeurd is. Ik ben gewoon lekker mijn gangetje gegaan op het werk en in het weekend ging ik voornamelijk naar het strand.
Maar afgelopen dinsdag kwam er een einde aan die sleur. We kregen een brief van de huiseigenaar waarin stond dat hij het huis wilde slopen en er twee nieuwe voor in de plaats wou zetten en dat we daarom de volgende dinsdag het huis uit moeten zijn. Dit maakte de sfeer van het huis natuurlijk alles behalve plezant. Vooral voor het Duitse koppel dat in het huis woont, want het is vrij lastig om op zo’n korte termijn een woning te vinden dat ook koppels toelaat. Gelukkig ben ik geen koppel en is huizen vinden een stuk makkelijker. Na een half uurtje op de Australische ‘marktplaats’ te zitten mocht ik in het weekend een paar huizen bezichtigen.
De volgende zaterdag had ik het dus heel druk. Naast alle bezichtigingen moest ik ook nog een cape voor mijn Halloween kostuum regelen. Dit wou ik eigenlijk de vrijdag doen, maar omdat ik toen ziek was heb ik dat niet kunnen doen.
De zaterdag begon dus al heel vroeg in de ochtend. De regen van afgelopen nacht had kortsluiting veroorzaakt en vrijwel alle stopcontacten werkten niet. De lampen deden het nog wel. Dit was vrij onhandig omdat ik nog op moest zoeken hoe ik bij de adressen van de bezichtigingen moest komen. Gelukkig vond ik uit dat de magnetron nog wel werkte. Deze heb ik uit het stopcontact gehaald en met verlengsnoeren heb ik de koelkast en de wifi router stroom gegeven. Toen ik terugkwam van mijn eerste bezichtiging hadden mijn huisgenoten verlengsnoeren door het hele huis gelegd en het zag er echt niet uit. Gelukkig was ik meteen het huis weer uit, want ik moest naar de stofwinkel om een cape te kopen voor mijn kostuum. Het was meer dan een uur fietsen naar deze winkel, maar ik had dan ook een prachtige cape. Ik had vooral deze winkel gekozen omdat deze dicht bij ‘Heirrissons island’ was. Dit is een eiland waar wilde kangoeroes leven! Nou ja…. Echt wild kun je ze niet noemen omdat het eiland midden in de stad is en ze opgegroeid zijn met mensen die ze willen aaien of foto’s willen nemen. Na een half uur zoeken had is ze eindelijk gevonden. Ze lagen eigenlijk gewoon een beetje te chillen in de schaduw en voerden weinig uit. Als een bang kind ben ik langzaam dichterbij gekomen. Per stap een nieuwe foto genomen in de angst dat hij weg zou rennen of mij aan zou vallen. Gelukkig gebeurde dat niet en bleven ze gewoon liggen, zelfs terwijl ik ze aaide. Hartstikke leuk!
Na een veel te late lunch heb ik dus nog twee andere huizen bezichtigd de buurt Nedlands. De eerste van die twee is uiteindelijk het huis waarbij ik ingetrokken ben. Dan weten jullie ook welke dat is.
Toen ik weer terug was van de bezichtigingen werkte de internet niet meer. Dit keer niet door de stroom, maar waarschijnlijk doordat het abonnement al opgezegd was. Dit is natuurlijk lastig omdat deze generatie vrijwel niet kan leven zonder internet. Gelukkig had ik nog een pizza liggen en heb ik die maar gegeten. Daarna heb ik een Halloween feestje gehad in de stad. Ik was verkleed als superman. Want er is natuurlijk niets zo super als ik (en ik had toevallig zo’n shirt bij me). Foto zal ik bij mijn verslag voegen.
Doordat ik een beetje in het ritme van werken zit werd ik vroeg in de ochtend wakker. Dat is iets wat je over het algemeen niet wil naar een avond stappen. Daarom ben ik ook weer verder gaan slapen. (wow, wat een avontuur)
Uiteindelijk was ik dus klaar om te verhuizen naar mijn nieuwe adres in Nedlands. Alleen vlak voordat ik wou vertrekken kreeg ik een bericht dat er niemand thuis was tot 21:00. Ineens had ik dus een hele dag te besteden. Deze dag ben ik naar ‘Kings park’ gegaan. Dit is een van Perth’s grootste toeristenattracties. Zoals de naam al doet vermoeden is dit inderdaad een park. Dit park is alleen zo groot dat ik niet alle delen heb gezien en nog een andere keer terug moet komen. Ik was vooral naar de botanische tuin geweest. Het was vooral veel gras waar iedereen op lag te chillen. Het gedeelte botanische tuin was niet zo groot en op veel plekken vroeg ik me af of de planten er zo uit horen te zien of dat er te weinig regen is gevallen de afgelopen dagen. In ieder geval was de botanische tuin niet zo overweldigend, maar naast de tuin was een verhoogd looppad waarbij je een prachtig uitzicht kreeg over de stad en de rivier. Hier zal ik ook wat foto’s van bijvoegen.
Toen ik weer terug thuis was zag ik dat de huisbaas vertrokken was, ondanks dat hij gezegd had dat hij eigenlijk twee dagen later zou vertrekken. Waarschijnlijk deed hij dit omdat hij de borg nog niet terugbetaald had. Die ben ik dus waarschijnlijk kwijt. De avond was nog maar net begonnen en ik was dus alleen in het huis omdat het Duitse koppel aan het werken was. En ik had geen internet. Daarom heb ik gedaan wat iedereen dan zou doen: Assepoester 3 kijken. Deze stond toevallig nog op mijn laptop en die had ik nog niet gezien. Toen de film bijna was afgelopen kwam het Duitse koppel terug en boden ze me aan een lift te geven naar mijn nieuwe adres. Dat was wel fijn, want anders had ik zelf meerdere keren met de bus moeten gaan voordat ik al mijn spullen daar had.
Nu woon ik dus op een nieuw adres in Nedlands. Het is een vrij groot appartement dat ik deel met drie anderen. Één daarvan doet nu een PhD in Thailand dus eigenlijk deel ik het met twee anderen. In een minuut lopen ben je bij een 24/7 supermarkt, wat ook wel handig is. Ook hoef ik nu maar tien minuten naar school te fietsen in plaats van een half uur. Ja, dit gaat wel goed komen.
Hopelijk hebben jullie genoten van dit stukje tekst. Zo niet, dan maakt me dat echt niets uit.
Cheers!
-
03 November 2015 - 14:44
Gerdy :
Zo dat weer een leuk verslag om te lezen Max.
Succes in je nieuwe woning. -
03 November 2015 - 14:59
Ome Henk &Tante Hem:
Leuk verslag Max dat kan je prima, een fijne tijd in je nieuw huis
Groetjes -
03 November 2015 - 22:25
Clemens En Jeanne Clement:
Hallo Max,ik kom toevallig op je site wat leuk dat je in Australia bent.ze hebben daar ook een heel heel klein Albert Heintje. Ik heb nog niet alle verslagen gelezen ga ik wel doen,we zitten p.s.v te kijken dus ik moet goed opletten.1-0 voor p.s.v.
Heel veel plezier en lekker genieten ik heb ook 6 neven en nichten daar wonen.
Groetjes Clemens en Jeanne Clement -
04 November 2015 - 13:43
Mia (moeder Van Ruud):
Leuk om te lezen Max, jouw avonturen.
Succes en nog veel plezier!
-
11 November 2015 - 19:37
Ome Chris En Tante Ine:
Hoi Max. Leuk om zo op de hoogte te blijven van je verblijf in Australië! Wat heb je het druk gehad met de verhuizing zeker? Nu nog ,n maandoe werken en dan.....relaxen aan het strand en rond toeren!!, Groetjes ome Chris en tante Ine -
14 November 2015 - 15:52
Sia En Fons:
Hoi Max,
Heb net ff je verslag zitten lezen. Leuk dat je daar de moeite voor neemt, dan neem ik maar de moeite om te reageren. Zo te lezen kom jij je tijd wel Door daar en het begint lekker af te tellen. Wij wensen je nog een fijne tijd daar en succes met je studie! Nog proficiat met je moeders verjaardag.
Doei Sia en Fons -
06 December 2015 - 16:05
Tante Ans:
Ha die Max
Lees dat het wel goed met je gaat . en ja zeker jammer van je borg.
Nu nog genieten van je vrije tijd.
"is sinterklaas ook nog bij je aan de deur geweest?
Succes en nog heel veel plezier. Groetjes ome Antoon tante Ans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
