Getting there
Door: Max van Druenen
Blijf op de hoogte en volg Max
22 Juli 2015 | Australië, Perth
Hallo mensjes,
Hier is het dan: mijn eerste reisverslag! Bedank mijn moeder hier maar voor want zij wou dat heel graag. En jullie willen natuurlijk ook lezen over mijn avonturen in Australië, want wat is nou spannender dan een stagereis. Ik zal eerst maar eens beginnen bij de dag van mijn vliegreis(je), want dat is natuurlijk waar de reis begint.
Ik weet het nog alsof het vorige week was. Ik werd wakker door mijn wekker. Ik keek naar links en daar stond de koffer die mij deed realiseren dat vandaag de dag was. Ik ga een half jaar naar Australië! Oh, wat had ik er zin in. Eerst maar eens douchen, want daar heb ik tijdens de reis geen mogelijkheid voor. Zodra ik fris en fruitig beneden kwam zag ik dat mijn moeder al op was en boterhammen aan het smeren was voor de rest van de familie. Deze reizen namelijk mee naar Schiphol om zolang mogelijk van mijn aanwezigheid te kunnen genieten. Nadat ik afscheid had genomen van de kat zijn we vertrokken. Met zijn allen in de wagen past maar net.
Een uur of anderhalf later kwamen we aan op Schiphol. Roos bood netjes aan om mijn koffer mee te nemen zoals kleine zusjes dat horen te doen. Ik moest wel zelf mijn tas dragen (bedankt Thijs). Na drie keer vragen aan de Schiphol-meneer of ik nog terug kon komen na het inchecken heb ik ingecheckt en zijn we iets gaan drinken in een restaurantje. Ik had zelf niets genomen want ik had nog een flesje water dat op moest zijn voordat ik langs de controlepoortjes ging. Dus nadat ik een halve liter water achterover had gegooid werd het tijd om afscheid te nemen van mijn familie. Dikke knuffels gegeven aan iedereen en zwaaiend de roltrap op gegaan.
Nadat de altijd enge controlepoortjes gepasseerd waren had ik mijn flesje water weer bijgevuld en ben ik rechtstreeks naar de gate gegaan. Ik had geen zin om te gaan winkelen, want ik wist toch al dat ik niets zou kopen. Hierdoor was ik dus veel te vroeg bij de gate. Gelukkig ben ik heel geduldig en heb ik langer dan een uur gewacht totdat de gate open ging. Eerst moesten de first class en business class mensjes instappen. Dit duurde meer dan een half uur omdat er een aantal personen nog aan het winkelen waren. Gelukkig was het vliegtuig niet zonder mij vertrokken.
Ik kwam dus het vliegtuig in en de stewardess zegt me waar mijn stoel is, want mensen kunnen voortaan niet zelf getallen lezen. Tijdens het opstijgen werd ik wel een beetje zenuwachtig, want op dat moment realiseerde ik me dat er nu geen weg terug meer was. Maar dat gevoel ging snel voorbij toen ik realiseerde dat mijn plaats (en alle andere plaatsen) zo'n mooi tv'tje hadden waarop je allerlei films, muziek en series kon kijken. Ook kon je verschillende boeken lezen en zelfs een taal leren. Omdat ik al zeer intelligent ben kon ik het mezelf wel permitteren om een film te gaan kijken in plaats van iets leren. In het filmboekje zag ik dat ze best wel veel nieuwe films hadden, maar zodra ik 'into the woods' in lijstje zag staan heb ik het boekje meteen dicht gedaan en ben ik die gaan kijken. Aangezien mijn reis meer dan 12 uur duurde heb ik meer dan één film gekeken. Mijn totale repertoire was: Into the woods, The grand Budapest hotel, frozen fever, cinderella, twee afleveringen van how I met your mother (meer hadden ze niet) en twee afleveringen van the Flash. Ik had dus genoeg te kijken tijdens de reis.
Na ongeveer 13 uur in het vliegtuig gezeten te hebben stapte ik uit in Singapore. Gelukkig was het vliegtuig al geland toen ik uitstapte. Ik moest opschieten want ik had maar weinig tijd om mijn volgende vliegtuig te halen. Deze had ik dus ruim op tijd gehaald en weer moest ik zeker drie kwartier wachten totdat ik in kon stappen. Dit vliegtuig had minder films dan de ander en dus heb ik alleen maar naar muziek geluisterd.
In Perth airport moest ik in een hele lange rij aansluiten. Halverwege kwam ik erachter dat ik een of ander formulier in moest vullen over wat voor goederen ik mee had. Dus moest ik terug om dat formulier te halen en weer achter in de rij aansluiten. Ik had een boterham met kaas bij en had dus op het formulier aan moeten geven dat ik zuivelproducten bij me had. Hiervoor moest ik na het ophalen van mijn bagage in een nóg langere rij gaan staan. Dus ik was al bang dat mijn hele tas doorzocht zou moeten worden. Eenmaal aangekomen vraagt het vrouwtje aan de balie wat ik op mijn boterham heb. Ik zeg kaas. Oh oke, dan mag je doorlopen...... Daar heb ik dus een half uur voor in de rij gestaan. Gelukkig was dat de laatste controle van Perth airport en was ik bij de uitgang. Hier stond mijn stagebegeleider me op te wachten om me naar mijn hostel te brengen.
Dus.... dat was mijn reis. Super interessant natuurlijk.
Als ik zin heb dan zal ik nog wel iets schrijven over dingen in Australië.
Groetjes!
Hier is het dan: mijn eerste reisverslag! Bedank mijn moeder hier maar voor want zij wou dat heel graag. En jullie willen natuurlijk ook lezen over mijn avonturen in Australië, want wat is nou spannender dan een stagereis. Ik zal eerst maar eens beginnen bij de dag van mijn vliegreis(je), want dat is natuurlijk waar de reis begint.
Ik weet het nog alsof het vorige week was. Ik werd wakker door mijn wekker. Ik keek naar links en daar stond de koffer die mij deed realiseren dat vandaag de dag was. Ik ga een half jaar naar Australië! Oh, wat had ik er zin in. Eerst maar eens douchen, want daar heb ik tijdens de reis geen mogelijkheid voor. Zodra ik fris en fruitig beneden kwam zag ik dat mijn moeder al op was en boterhammen aan het smeren was voor de rest van de familie. Deze reizen namelijk mee naar Schiphol om zolang mogelijk van mijn aanwezigheid te kunnen genieten. Nadat ik afscheid had genomen van de kat zijn we vertrokken. Met zijn allen in de wagen past maar net.
Een uur of anderhalf later kwamen we aan op Schiphol. Roos bood netjes aan om mijn koffer mee te nemen zoals kleine zusjes dat horen te doen. Ik moest wel zelf mijn tas dragen (bedankt Thijs). Na drie keer vragen aan de Schiphol-meneer of ik nog terug kon komen na het inchecken heb ik ingecheckt en zijn we iets gaan drinken in een restaurantje. Ik had zelf niets genomen want ik had nog een flesje water dat op moest zijn voordat ik langs de controlepoortjes ging. Dus nadat ik een halve liter water achterover had gegooid werd het tijd om afscheid te nemen van mijn familie. Dikke knuffels gegeven aan iedereen en zwaaiend de roltrap op gegaan.
Nadat de altijd enge controlepoortjes gepasseerd waren had ik mijn flesje water weer bijgevuld en ben ik rechtstreeks naar de gate gegaan. Ik had geen zin om te gaan winkelen, want ik wist toch al dat ik niets zou kopen. Hierdoor was ik dus veel te vroeg bij de gate. Gelukkig ben ik heel geduldig en heb ik langer dan een uur gewacht totdat de gate open ging. Eerst moesten de first class en business class mensjes instappen. Dit duurde meer dan een half uur omdat er een aantal personen nog aan het winkelen waren. Gelukkig was het vliegtuig niet zonder mij vertrokken.
Ik kwam dus het vliegtuig in en de stewardess zegt me waar mijn stoel is, want mensen kunnen voortaan niet zelf getallen lezen. Tijdens het opstijgen werd ik wel een beetje zenuwachtig, want op dat moment realiseerde ik me dat er nu geen weg terug meer was. Maar dat gevoel ging snel voorbij toen ik realiseerde dat mijn plaats (en alle andere plaatsen) zo'n mooi tv'tje hadden waarop je allerlei films, muziek en series kon kijken. Ook kon je verschillende boeken lezen en zelfs een taal leren. Omdat ik al zeer intelligent ben kon ik het mezelf wel permitteren om een film te gaan kijken in plaats van iets leren. In het filmboekje zag ik dat ze best wel veel nieuwe films hadden, maar zodra ik 'into the woods' in lijstje zag staan heb ik het boekje meteen dicht gedaan en ben ik die gaan kijken. Aangezien mijn reis meer dan 12 uur duurde heb ik meer dan één film gekeken. Mijn totale repertoire was: Into the woods, The grand Budapest hotel, frozen fever, cinderella, twee afleveringen van how I met your mother (meer hadden ze niet) en twee afleveringen van the Flash. Ik had dus genoeg te kijken tijdens de reis.
Na ongeveer 13 uur in het vliegtuig gezeten te hebben stapte ik uit in Singapore. Gelukkig was het vliegtuig al geland toen ik uitstapte. Ik moest opschieten want ik had maar weinig tijd om mijn volgende vliegtuig te halen. Deze had ik dus ruim op tijd gehaald en weer moest ik zeker drie kwartier wachten totdat ik in kon stappen. Dit vliegtuig had minder films dan de ander en dus heb ik alleen maar naar muziek geluisterd.
In Perth airport moest ik in een hele lange rij aansluiten. Halverwege kwam ik erachter dat ik een of ander formulier in moest vullen over wat voor goederen ik mee had. Dus moest ik terug om dat formulier te halen en weer achter in de rij aansluiten. Ik had een boterham met kaas bij en had dus op het formulier aan moeten geven dat ik zuivelproducten bij me had. Hiervoor moest ik na het ophalen van mijn bagage in een nóg langere rij gaan staan. Dus ik was al bang dat mijn hele tas doorzocht zou moeten worden. Eenmaal aangekomen vraagt het vrouwtje aan de balie wat ik op mijn boterham heb. Ik zeg kaas. Oh oke, dan mag je doorlopen...... Daar heb ik dus een half uur voor in de rij gestaan. Gelukkig was dat de laatste controle van Perth airport en was ik bij de uitgang. Hier stond mijn stagebegeleider me op te wachten om me naar mijn hostel te brengen.
Dus.... dat was mijn reis. Super interessant natuurlijk.
Als ik zin heb dan zal ik nog wel iets schrijven over dingen in Australië.
Groetjes!
-
01 Augustus 2015 - 20:39
Mirjam:
Superleuk om je verslag te lezen, Max. Zo te lezen heb je het prima naar je zin!
-
01 Augustus 2015 - 21:49
Mike:
Leuk om te lezen max, ben benieuwd naar het volgende hoofdstuk! -
02 Augustus 2015 - 13:01
Henk En Helma:
Leuk max dat we op de hoogte zijn en dat je het zo naar je zin hebt, Groetjes van ons
-
02 Augustus 2015 - 22:23
Niky Roovers:
Hé Max, leuk verslag. Succes en veel plezier gewenst hè... Gr.niky -
03 Augustus 2015 - 22:43
Marion:
Leuk dat je bent gaan schrijven en het gaat je nog goed af ook! Grappig verslag, smaakt naar meer. Succes met stage en vergeet geen plezier te maken! -
03 Augustus 2015 - 23:28
Marie-Jose:
Leuk om te lezen dat je het goed maakt! -
09 Augustus 2015 - 14:21
Paula:
Hoi max als dit je eerste verslag is beloofd dat nog wat als er nog meer verslagen komen ,je hebt volgens mij altijd nog kans omeen succesvol komische verhalen schrijver te worden.veel succes daar met je stage.gr Paula en Hans -
09 Augustus 2015 - 17:25
Chris En Ine:
Hè... Max, maar goed dat jullie mam dit graag wilde kunnen we tenminste jouw reisverhalen cq stageverslagen lezen. Fijn dat je al n kamer gevonden hebt met gezellige medestudenten, kan het al bijna al niet meer misgaan. En als je tijd en zin hebt schrijf je maar weer ns wat er zo allemaal gebeurt daar in t verre Australië! Heel veel plezier en succes gewenst van ons .Groetjes Chris en Ine -
12 Augustus 2015 - 23:10
Tante Coen:
HAI Hai MAX , leuk joh hier nog zo`n tante met veel belangstelling voor wat je allemaal (nou ja ollemol)
uitvreet aan de andere kant van onze wereldbol.
wij wensen jou nogmaals een hele goeie tijd. GROEKUZ OK VAN ONZE WILLEM.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
